مقایسۀ صفات زراعی چهار رقم برنج (oryza sativa l.) در نظام های کاشت در منطقۀ نکا

این تحقیق با هدف ارزیابی ارقام برنج در نظام های کاشت تغییریافته اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح پایة بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعة پژوهشی واقع در شهرستان نکا طی سال های 1390 و 1391 اجرا شد. نظام های کاشت رایج منطقه، بهبودیافته و تشدید (تقویت) شده[1]، عامل اصلی؛ و ارقام پابلند سنگ طارم و طارم هاشمی و پاکوتاه ندا و شیرودی، عامل فرعی بودند.نتایج نشان داد که بیشترین تعداد پنجة بارور در کپه، تعداد خوشه در متر مربع (8/374 عدد) و تعداد خوشه چة پر در خوشه در نظام کاشت تقویت شده به دست آمد که به تولید حداکثر عملکرد شلتوک (6412 کیلوگرم در هکتار) منجر شد. بیشترین تعداد و درصد خوشه چة پر در خوشه برای رقم طارم هاشمی به دست آمد، ولی تعداد خوشه در متر مربع برای رقم ندا (8/396 عدد) حداکثر بود. بیشترین عملکرد شلتوک برای دو رقم پاکوتاه و پرمحصول ندا و شیرودی به ترتیب 7272 و 7315 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین عملکرد شلتوک به مقدار 7770 کیلوگرم در هکتار برای اثر متقابل نظام کاشت تقویت شده و رقم ندا تولید شد. عملکرد شلتوک در نظام کاشت تقویت شده به ترتیب معادل 44/5 و 65/12 درصد بیشتر از دو نظام کاشت بهبودیافته و رایج منطقه بود. بنابراین، نظام تولید تقویت شده با ایجاد تغییرات بهینه در محیط رشد گیاه به افزایش عملکرد شلتوک و اجزای عملکرد منجر شد. [1]sri: system of rice intensification